‘Mister Bows’ อีกหนึ่งศิลปินกราฟฟิตี้ยุคเเรกๆ ที่เราอยากเเนะนำกับบทสัมภาษณ์ที่เขาจะมาบอกเล่าเรื่องราวต่างๆ ของวงการกราฟฟิตี้ในสมัยยุคเริ่มเเรก รวมไปถึงการทำงานกราฟฟิตี้ของเขา ที่มีฟร้อนท์เป็นเเกนหลักในการทำงานมาตลอด 15 ปี
จุดเริ่มต้นตอนที่คุณสนใจทำงานกราฟฟิตี้ ?
ตั้งแต่ปี 2000 -2001 ครับ จากการเห็นกำแพงต่างๆ ในกรุงเทพฯ ที่พี่ๆ พ่นเอาไว้แล้ว และปี 2002 ก็ได้บินไปนิวยอร์คแล้วสนใจอย่างจริงจัง จนได้คำตอบว่า การพ่นศิลปะกราฟฟิตี้เป็นศิลปะของกลุ่มวัยรุ่นและแก๊งค์ที่นิวยอร์คและได้พ่นตั้งแต่นั้นมาถึงบัดนี้รวมๆ ก็จะเข้าปีที่ 15 แล้วครับที่ทำงานแบบนี้มา
สไตล์งานในยุคแรกๆ ของคุณ เป็นอย่างไรบ้าง ?
สไตล์ผมค่อนข้างไม่ชัดเจนตั้งแต่เริ่มแรกเลย เพราะเห็นอะไรก็ชอบไปหมด เหมือนคนที่ชอบลองทำอะไรไปเรื่อยๆ แต่งานแรกที่ทำคือพ่น Letter และที่สำคัญคือเอาชื่อคนอื่นในอินเตอร์เน็ตมาพ่นด้วยครับ จำได้ว่า Artcrimes.com
แต่คุณก็สนใจและทำพวกงานฟร้อนท์มาตลอด อะไรคือสิ่งที่คุณสนใจ ?
กระแสของงาน Letter มันมีมานานตั้งแต่แรกเริ่มครับ ใครๆ ที่ชอบงานกราฟฟิตี้ก็ย่อมเห็นงาน Letter มาตลอด
แน่นอนเลยว่าช่วงนั้นกราฟฟิตี้เป็นสิ่งที่ใหม่มากๆ อยากให้คุณช่วยเล่าบรรยากาศต่างๆ ตอนนั้นของวงการกราฟฟิตี้ในบ้านเราให้ฟังหน่อย ?
สมัยก่อนสนุกมากเลยนะ เรียนรู้เอง หรือเจอรุ่นพี่สอบถามเรื่องต่างๆ เช่น Culture เป็นแบบไหน Keywords ต่างๆ ของวงการกราฟฟิตี้มีอะไรบ้าง การใช้หัวสเปรย์อาจจะเป็นคำถามยอดฮิตในสมัยก่อนและสมัยปัจจุบันเลยก็ว่าได้ การหาซื้อหัวสเปรย์ต่างๆ หรือแม้กระทั้งการบอมมิ่ง ว่าต้องทำอย่างไร เอาง่ายๆ เราเห็นพี่ๆ เขาทำ เราก็เดินตามทางเขาเลย เว็บไซด์สมัยก่อนไม่มีเยอะแบบปัจจุบัน เว็ปที่ผมศึกษาในสมัยนั้นและดูตลอดคือ Graffiti.org นี่แหละครับ ส่วนพี่ที่พ่นในช่วงนั้นที่ได้เจอก็เยอะครับ สมัยก่อนมีสถานที่ต่างๆ ที่พี่ๆ เขาพิกัดไว้ในการรวมตัวกัน เช่น อรุณอมรินทร์ , ปั้มรามคำแหง, โลตัสอ่อนนุช , โกดังเกษตรนวมินทร์, สวนสาธาณะแยกปทุมวัน เเละอื่นๆ อีกมากมาย
บรรดาไรท์เตอร์ในยุคนั้นจำนวนมากน้อยแค่ไหน ถ้าเทียบกับตอนนี้ ?
สมัยก่อนมีไม่มากครับ แต่ก็ไม่น้อย เพราะเวลามีงาน Event หรือการประกวด เราจะเห็นกราฟฟิตี้ไรท์เตอร์ก็เยอะเหมือนกัน
Tag Name ของคุณ ก็ใช้ชื่อนี้มาตลอด ?
MISTER BOWS ครับ สมัยก่อน BOWS เฉยๆ
งานในยุคปัจจุบันนี้ของคุณ ส่วนใหญ่จะเป็นงานกราฟฟิตี้ที่ผสมผสานรูปแบบต่างๆ ทั้งฟร้อนท์และคาแรคเตอร์ เราเลยอยากให้คุณช่วยวิเคราะห์งานตัวเองให้พวกเราฟังหน่อยว่าเป็นอย่างไร ?
การที่ผมเป็นคนที่ไม่มีสไตล์ชัดเจนหรือตายตัว ผมเลยมักจะชอบจับงานคาเเรคเตอร์ใส่ในงานด้วยครับ คอนเซปต์ไม่มีครับ แต่ผมคิดว่า ตัดความเอียนของ Letter เฉยๆ เลยทำคาเรคเตอร์ยัดใส่ไปด้วย
คุณมีแรงบันดาลใจในการทำงานจากอะไร คุณสนใจและหาเรื่องราวจากอะไร ?
คือการที่เราเห็นงานต่างประเทศเขาทำกันค่อนข้างสวยและนำเราไปไกลเป็นอินสปายที่ดีครับส่วนแหล่งข้อมูลก็บล็อคและอินสตาแกรม
เราก็ติดตามผลงานคุณมาตลอด งานคุณจะมีกลิ่นอายเหมือนพวกงานสาย Old School ที่ดูสนุก ขี้เล่นหน่อยๆ อันนี้ผมเข้าใจถูกมั้ย ซึ่งถ้าถูก นั่นเป็นเพราะอะไรที่คุณสนใจและเลือกทำสไตล์นี้ ?
ผมก็ไม่รู้นะครับว่า งานพ่นของผมไปทิศทางไหน จะ OLD SC หรือจะ NEW SC ผมก็ไม่รู้ครับ เลือกทำสไตล์แบบนี้คงเพราะอาจจะเขียนหรือสเก็ตในแนวนี้มาตลอดจนชินมือครับ
เสน่ห์ในงานของคุณคือ ?
การที่ผมค่อนข้างชอบความสะอาดจนเกินไป จนเหมือนว่าผมไม่ปล่อยให้เยิ้มเลยสักจุด ถ้าเก็บได้ทุกจุดก็จะทำตลอด ส่วนอื่นๆ ผมว่าอาจจะต้องถามคนอื่นๆ ที่มองงานผมด้วยครับว่างานผมเสน่ห์คืออะไร
ถ้าจะขอยกผลงานชิ้นนึงของคุณ เอาเป็นงานที่คุณทำเพื่อตัวเองล้วนๆ ไม่เกี่ยวกับงานพาณิชย์ใดๆ คุณมีกระบวนการในการคิดงาน, ทำงาน, จบงาน เป็นอย่างไรบ้าง ?
คงไม่มีอะไรมากเลยครับ งานทั่วไปบนกำแพงผมอยากทำให้คนอื่นที่เดินไปเดินมาได้เห็นครับว่า นี่คือกิจกรรมศิลปะที่สวยงาม ไม่ใช่พ่นสถาปนาเลยชอบใช้สีเยอะๆ ครับ บ้างก็เน้น อะไรก็ได้ที่คนทั่วไปเห็นละไม่มาแซว ว่าพ่นสถาปนาครับ เป็นคนทำงานรีบๆ ครับ อยากให้เสร็จไวๆ อยากตัดเส้นเร็วๆ ชอบจบงานเร็วๆ บางงานเหมือนไม่เสร็จ แต่จริงๆ เสร็จแล้วครับ
แน่นอนเลยว่างานทางด้านพาณิชย์ของคุณ ก็เป็นที่ยอมรับมากมาย อะไรคือความแตกต่างระหว่างงานเพื่อตัวเองและเพื่อลูกค้า ?
ง่ายๆ เลยครับ ถ้าพาณิชยศิลป์ สั่งไก่ต้องพ่นไก่ สั่งเป็ดต้องพ่นเป็ด ถ้างานส่วนตัว บางทีพ่นไก่ แล้วรู้สึกยากไปเปลื่ยนไปพ่นเป็ดยังได้เลยครับ
คุณก็มีไปทำงานกราฟฟิตี้ที่ต่างประเทศด้วย ผมเลยอยากรู้ว่าความรู้สึกหรือมุมมองของคนในประเทศนั้นๆ ที่คุณไป เขามองวงการนี้ของบ้านเราไว้อย่างไรบ้าง ?
บางประเทศจะชื่นชอบครับ อย่างแรกเลยชอบคนไทยก่อนครับ เช่นจีนและที่รองลงมาคือชอบสิ่งที่คนไทยทำ เราจะพ่นอะไรไป เขารู้ว่าคนไทยทำ เขาก็จะชอบมากกว่าปกติครับ ส่วนบางประเทศที่มีวัฒนธรรมกราฟฟิตี้มาเป็นทุนเดิมอยู่แล้วก็จะไม่สนใจอะไร อย่างน้อยๆ ก็แค่มาถามว่าเรามาจากไหนเท่านั้นครับ
วัฒนธรรมกราฟฟิตี้ในยุคนั้น ที่คุณเริ่มต้นมันมาคลุกคลีกับมันอยู่ตลอด มันส่งผลอะไรกับสิ่งที่คุณทำถึงทุกวันนี้บ้าง ?
ไม่ค่อยส่งผลเลยครับ ผลกระทบที่สำคัญผมว่า ถ้าเราไม่ใส่หน้ากาก ผมว่า บางคนต้องได้ผลกระทบแน่ๆ ข้อนี้ฝากถึงทุกท่านครับ
จากการที่คุณทำกราฟฟิตี้มานานมากๆ คนนึง ถ้าสมมุติว่า มีคนถามคุณว่ากราฟฟิตี้และสตรีทอาร์ทคืออะไร คุณจะบอกเขาว่าอะไร เพื่อให้เขามีความรู้ที่ชัดเจน ?
ตอบง่ายๆ แบบไม่อ้อมเลยครับ ว่าศิลปะที่พ่นด้วยสีกระป๋องสเปรย์เรียกว่า ‘กราฟฟิตี้’ เเละสตรีทอาร์ทก็แขนงเดียวกันแค่อาจจะใหม่กว่า เพราะมีหลายรูปแบบมาก
ตั้งแต่แรกเริ่มจนถึงตอนนี้ มุมมองและความคิดที่มีต่อกราฟฟิตี้ที่คุณทำ ยังคงเหมือนเดิมหรือแตกต่างยังไงบ้างมั้ย ?
ไม่เหมือนเดิมครับ ตามอายุเลยครับ แรกๆ ก็พ่นเพราะชอบ ชอบเพราะเห็นเขาทำ ทำเพราะอยากเท่ห์ พอรู้ว่าพื้นฐานศิลปะมาแต่เด็กก็ทำเพราะชอบที่เป็นศิลปะ ชอบเพราะยิ่งทำยิ่งเกิดโอกาส ทำเพราะสามารถเป็นอาชีพ สุดท้ายก็คืออายุที่โตขึ้น สมองก็จะหาเหตุผลอีกมากมายว่า พ่นไปเพื่ออะไร
ผมเชื่อเลยว่าคุณก็ยังคงมองวงการนี้อยู่ตลอด ผมเลยอยากรู้ว่าอะไรคือสิ่งที่คุณสนใจและอยากให้วงการพัฒนาด้วยสิ่งที่คุณคิด ?
โอกาสครับ เปิดโอกาศสร้างกิจกรรม รวม community นี้ไว้ ให้คนรุ่นใหม่ๆ ได้แสดงออก ส่งเสริมคนที่มีชื่อเสียงไปต่างประเทศและหันมาดันหลังคนรุ่นใหม่ เด็กรุ่นใหม่ สลับๆ กันไปครับ แบบวงการอื่นๆ ครับ
คุณยังคงคิดถึงอดีตตอนพ่นกับเพื่อนๆ หรือเรื่องราวที่เกิดขึ้นในตอนนั้นบ้างมั้ย ถ้าเป็นไปได้อยากพูดอะไรให้สำหรับวงการตอนนั้นบ้าง ?
คิดถึงครับ ความแตกต่างของสังคมกราฟฟิตี้ในตอนนั้นและตอนนี้ต่างกันมากเหลือเกิน ตอนนั้นคลาสิคมากครับ ยุคนั้นคือยุคบุกเบิกที่ทุกคนในยุคนั้นต้องจำ
อะไรคือสิ่งที่คุณสนใจ นอกจากงานกราฟฟิตี้ ?
กราฟิกดีไซน์ครับ เพราะผมจบสายอาชีพนี้มา
คติในการทำงานเพื่อเตือนตัวเองและคนอื่นๆ ซึ่งถ้าเขาถามคุณ คุณมีคติและคำแนะนำว่าอะไร ?
คติผมมีเยอะมากครับ ขอหยิบเอาของอาจารย์เฉลิมชัย มาใช้ครับ ‘อย่าท้อ ถ้าทำอะไรไม่ดีอย่าโทษใคร โทษตัวเอง ตัวเองทำยังไม่ดีพอ ทำต่อ’
‘Mister Bows’ Favorites ?
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
*Follow : ติดตามผลงานของเขาได้ที่*
FB : Misterbows
IG : Misterbows
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Thank Interview : Mister Bows
Credit Foto : Mister Bows
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
